Azerbaycan medyası, Erdoğan’ın Aliyev’i arayıp Tovuz yönünde bir asker kaybı nedeniyle taziyelerini sunduğunu bildirdi. Azerbaycan tarafı daha önce bir askerin kaybedildiğini açıklamıştı. Daha önce, Ermenistan Savunma Bakanlığı, Azeri kuvvetlerinin Tavuş sınırındaki gerilimi tırmandırmak için adımlar attığını ve bunun yeterli bir yanıt alacağını bildirdi.
Erdoğan Aliyev’i ararsa yaşananlar ciddiye alınır demektir. Türkiye’nin Azerbaycan’ı tamamen içine aldığı düşünüldüğünde, Tavuş sınırı artık fiilen Ermenistan-Türkiye sınırıdır. Erdoğan bu konuda sınırdaki durumu öğrenmek için Aliyev’i vali olarak çağırdı. Görünüşe göre bu gerçek siyasi rejimde abartılı bir değerlendirme gibi görünüyor, ama öyle ve Ankara giderek daha yoğun bir şekilde Azerbaycan’da siyasi bir varlık olmadığını vurguluyor.
Muhtemelen bu, Ermenistan’ı bağlamında askeri şantaj unsurlarını kullanarak başarısız ve savaşan bir devlet olarak sunmaya çalışan Azerbaycan propaganda makinesi formatındaki yoğun taktiklerin nedenidir. Bu yoğun propagandanın amacı muhtemelen Tavuş sınırını, Tavuş sonrası savaşlar sırasında kazanılan fiili Ermeni-Türk siyasi öneminden fiili bir Rus-Türk sınırına dönüştürmektir.
Azeri propagandası biçimindeki bu yoğun taktik, genel olarak, Ermenistan’ın Bakü’ye karşı gösterdiği askeri-politik genişleme kadar Moskova’yı kışkırtmak olan Rusya’ya karşı bir şantajdır. Aksi takdirde Kafkasya’daki Rus ve Türk politikalarının uyumu bozulur. Ve bu, bazı açılardan Ankara için büyük bir sorundur.
Ankara’nın Ermenistan’a fiili muhalefetiyle yüzleşmesi veya yüzleşmesi bir çıkmazdır. Türkiye’nin askeri ve ekonomik gücü var, ancak Erdoğan’ın onu Ermenistan’a karşı kullanmasının önünde elbette Rusya da dahil olmak üzere bir dizi sınırlayıcı ve sınırlayıcı faktör var.
Bu durumda Rusya, Ermenistan’ın uzak mesafeli oynamasını engellemediği takdirde bir avantaj elde ediyor. Tersine, Ermenistan oyununun kapsamını daraltması ve Rus oyununun kapsamını Ermenistan pahasına açması durumunda, Moskova yine bölgesel politika açısından Türk vesayetine ihtiyaç duyacaktır.
Tavuş’taki Ermeni zaferinden sonra Moskova, Ankara’ya karşı bölgesel bir avantaj elde etti. Moskova şimdiye kadar Ermeni-Rus askeri-siyasi ve askeri-teknik işbirliğinin düzeyine bakarak durumu yeterince değerlendiriyor ve sürdürüyor. Aynı zamanda, Türkiye’nin, Ermenistan’a yönelik yayılmacı bir politika dalgası yaratmak için Rusya sahasındaki nüfuz ajanlarını kullandığı açıktır. Bu çevreler de kaynaklarını Ermenistan’da kullanmaya çalışıyor.
Bu arada, bu arka plana karşı, Ermenistan’da “Rus nüfuz ajanları” hakkında bir “dosyanın” yayınlanması önemlidir ve bu, Rus yayılma dalgasından faydalananları önlemek için derinlemesine ek bir kaynak olabilir.
